In aanwezigheid van een grote schare leden, talrijke officiële hoogwaardigheidsbekleders en VIP’s werd op vrijdag 3 september 2010 op de terreinen van de SRNA de gerestaureerde standaard en vlaggenmast ingewijd. De restauratie van dit historisch monument werd gerealiseerd door de volharding en toegewijde inzet van de terreinverantwoordelijken in de Raad van Bestuur, de heren Albert Tafforeau en André Lefever en dankzij de onmisbare historische documentatie van de archivaris en historicus, dhr Werner Huybrechts. Dit alles werd mede gefinancierd dankzij de samenwerking van enkele privé sponsors. De plechtige ceremonie werd ingeleid door de Voorzitter, de heer Jean-Jacques Westerlund, en verder toegesproken door schepen van Cultuur, de heer Heylen.
De vlaggenmast dateert van 1951 en was dus dringend aan een verjongingskuur toe. Door de jaren van verweer bleek het strijkmechanisme zodanig aangetast door roest, dat het onbruikbaar was geworden. Een heuse kraan moest eraan te pas komen om de mast uit de mastkoker te lichten en op schragen te leggen. Vervolgens werd deze gezandstraald en opnieuw in de verf gezet. De stagen, vlaggenlijnen, katrollen en aanspanners werden allemaal vernieuwd. Verder werd de basis van de mast in een betonnen sokkel gegoten en afgewerkt met getrommelde arduinen tegen. Om het geheel zijn cachet en prestige van weleer terug te geven werd de gedenksteen van de gesneuvelde leden van de vereniging tijdens de Tweede Wereldoorlog op zijn ereplaats hersteld, geflankeerd met twee antieke scheepsankers.
Wat de vlagetiquette betreft, wordt de nationaliteitsvlag aan de gaffel gehesen. Helemaal in de top wordt de clubwimpel gehesen, op een speciale manier gemonteerd op een bamboestok derwijze dat deze door de capriolen van de wind nooit kan oprollen. Inderdaad, de mast wordt aanzien als het steven van een schip. Aan bakboord worden dan de Voorzitters- en Ondervoorzittervlaggen gehesen, op voorwaarde van aanwezigheid van hen, en de bezoekersvlag aan stuurboord.